Torbiel i ropień Bartholina

A Torbiel Bartholina to wypełniony płynem woreczek w obrębie jednego z gruczołów Bartholina w pochwie.

Dokładna częstość występowania torbieli i ropni Bartholina jest niepewna, ale ropnie stanowią 2% wszystkich wizyt ginekologicznych rocznie. Bezobjawowe torbiele mogą występować nawet u 3% kobiet, choć często nie zgłaszają się one do służby zdrowia.

W tym artykule przyjrzymy się czynnikom ryzyka, cechom klinicznym i postępowaniu w przypadku torbieli lub ropnia Bartholina.

Etiologia i patofizjologia

The Gruczoły Bartholina (gruczoły przedsionkowe większe) znajdują się głęboko w tylnej części warg sromowych większych. Ich otwory znajdują się po obu stronach otworu pochwy, w przedsionku pochwy (w przybliżeniu na godzinie 4 i 8), tuż poniżej pierścienia błony dziewiczej. Wydzielają one śluz w celu nawilżenia pochwy.

Nagromadzenie wydzieliny śluzowej może spowodować zablokowanie przewodu gruczołu, z którego może rozwinąć się torbiel. Sama torbiel może ulec zakażeniu, a nieleczona przekształcić się w nowotwór. ropień.

Organizmy zakaźne są zwykle tlenowe, a Escherichia coli, MRSA i STI są najbardziej powszechne.

Autor: OpenStax College [CC BY 3.0], za pośrednictwem Wikimedia Commons

Ryc. 1 - Anatomiczne położenie gruczołów Bartholina.

Czynniki ryzyka

Torbiele Bartholina charakterystycznie występują w nieródki kobiety w wieku rozrodczym. Inne czynniki ryzyka obejmują:

• Osobista historia torbieli Bartholina
• Aktywność seksualna (infekcje przenoszone drogą płciową mogą powodować torbiel Bartholina lub ropień)
• Historia operacji sromu

Cechy kliniczne

Małe torbiele Bartholina są często bezobjawowe. Jeśli staną się duże, mogą powodować ból sromu (szczególnie podczas chodzenia i siedzenia) oraz dyspareunia powierzchowna (ból podczas stosunku płciowego).

Torbiel może ulegać spontaniczne pęknięcie - po którym pacjent zwykle odczuwa nagłą ulgę w bólu.

Ropnie Bartholina Zazwyczaj występują z ostrym początkiem bólu i/lub trudnościami w oddawaniu moczu.

Podczas badania obserwuje się jednostronną masę warg sromowych. Zazwyczaj powstaje ona w tylnej części warg sromowych większych, chociaż duża torbiel lub ropień może rozszerzać się do przodu.

• Torbiel Bartholina - zazwyczaj miękki, zmienny i nieelastyczny
• Ropień Bartholina - zazwyczaj napięte i twarde, z otaczającym zapaleniem tkanki łącznej

By de Gois Speck et al [CC BY 4.0], via Einstein Journal of Biology and Medicine

Ryc. 2 - Duża, prawostronna torbiel Bartholina.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa masy w okolicy warg sromowych lub sromu obejmuje:

• Rak gruczołu Bartholina - rak pierwotny występuje rzadko (około 0,1-5% nowotworów złośliwych sromu).
• Łagodny guz Bartholina - takie jak gruczolaki i rozrost guzkowy. Są one rzadsze niż rak Bartholina.
• Inne rodzaje torbieli - np. torbiel łojowa, torbiel przewodu Skene'a, torbiel śluzowa
• Inne masy stałe - np. włókniak, tłuszczak, mięśniak gładkokomórkowy

Dochodzenia

Rozpoznanie torbieli lub ropnia Bartholina jest często kliniczne, a dalsze badania nie są rutynowo wymagane.

Jeśli jednak kobieta jest w wieku powyżej 40 lat, należy rozważyć wykonanie biopsji torbieli (zwłaszcza jeśli obrzęk zawiera elementy stałe) - ma to na celu wykluczenie rak sromu.

Jeśli występują jakiekolwiek oznaki infekcja przenoszona drogą płciowąNależy pobrać wymaz z szyjki macicy i wymaz z pochwy.

Zarządzanie

Jeśli torbiel jest mała i bezobjawowa, leczenie nie jest wymagane. Pacjentowi można zalecić ciepłe kąpiele, ponieważ mogą one stymulować spontaniczne pęknięcie.

Leczenie polega zazwyczaj na Słowo cewnik lub marsupializację. Nie ma wysokiej jakości dowodów porównujących różne opcje leczenia. Jednak proste nacięcie i drenaż bez marsupializacji lub umieszczenia cewnika Worda oznacza, że nagromadzenie płynu prawdopodobnie wystąpi ponownie (z powodu dalszej niedrożności odpływu).

• Słowo cewnik - W torbieli lub ropniu wykonuje się nacięcie i wprowadza cewnik. Końcówka jest napełniana 2-3 ml soli fizjologicznej. Pozostawia się go na miejscu przez 4-6 tygodni, aby umożliwić epitelizację chirurgicznie utworzonego przewodu. Technika ta nie jest odpowiednia w przypadku głębokich torbieli lub ropni. Może być wykonywana w znieczuleniu miejscowym w klinice.
  • Powikłania obejmują infekcje, nawroty, dyspareunię i blizny.

• Marsupializacja - wykonuje się pionowe nacięcie torbieli za pierścieniem błony dziewiczej, co umożliwia samoistny drenaż jamy. Ściana torbieli jest następnie nacinana i zbliżana do końca błony śluzowej pochwy za pomocą szwów. Wymaga to znieczulenia ogólnego w celu uzyskania dobrej marsupializacji
  • Powikłania obejmują krwawienie/ krwiak, dyspareunię i infekcję.

Rzadziej stosowane techniki obejmują kauteryzacja azotanem srebraLaser dwutlenkowo-węglowy i aspiracja igłowa. Całkowite wycięcie gruczołu jest rzadko wykonywane - i zwykle tylko w przypadkach podejrzenia nowotworu złośliwego.

Nie ma dowodów na rutynowe wypełnianie ubytku po którymkolwiek z tych zabiegów.

Uwaga: Antybiotyki zazwyczaj nie są stosowane w leczeniu torbieli lub ropni Bartholina. Można je jednak rozważyć, jeśli pacjent źle się czuje lub ma obniżoną odporność.

Ryc. 3 - Marsupializacja torbieli gruczołu Bartholina.