Część Seria TeachMe
gwiazda gwiazda gwiazda gwiazda gwiazda
na podstawie 71 oceny

Autor(zy) oryginału: Leena Khan
Ostatnia aktualizacja: 2 luty 2025
Zmiany: 19

Autor(zy) oryginału: Leena Khan
Ostatnia aktualizacja: 2 luty 2025
Zmiany: 19

format_list_bulletedZawartość dodać usunąć

Dystocja barkowa Odnosi się do sytuacji, w której po urodzeniu główki przedni bark płodu uderza w spojenie łonowe matki lub (rzadziej) tylny bark uderza w wyrostek krzyżowy.

Jest to nagłe przypadki położnicze, z częstością występowania około 0,6-0,7% we wszystkich porodach.

W tym artykule przyjrzymy się czynnikom ryzyka, cechom klinicznym i postępowaniu w przypadku dystocji barkowej.

Patofizjologia

W normalnym porodzie główka płodu jest dostarczana poprzez wyciągnięcie z ujścia miednicy. Po tym następuje restytucja główki płodu, dzięki czemu leży ona w neutralnej pozycji w stosunku do kręgosłupa. Oznacza to, że ramiona płodu znajdują się teraz w pozycji pozycja przednio-tylna.

Dystocja barkowa występuje, gdy dochodzi do uderzenia przednie ramię płodu za spojeniem łonowym matki lub uderzenie tylnego barku w cypel krzyżowy. Opóźnienie w porodzie barków płodu prowadzi do niedotlenienia płodu, proporcjonalnego do opóźnienia w porodzie.

Stosowanie trakcji na główce płodu może skutkować uraz splotu ramiennegoi jest główną przyczyną sporów sądowych w położnictwie.

Rys. 1 - Etapy normalnego porodu. Dystocja barkowa często występuje na etapie 2, gdy przedni bark uderza w spojenie łonowe matki.

Rys. 1 - Etapy normalnego porodu. Dystocja barkowa często występuje na etapie 2, gdy przedni bark uderza w spojenie łonowe matki.

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka dystocji barkowej można podzielić na przedporodowe i śródporodowe:

Pre-Labour Intrapartum
  • Poprzednia dystocja barkowa - zwiększa ryzyko nawrotu o x10
  • Makrosomia - masa płodu powyżej >4,5 kg. Jednak 48% występuje u dzieci ważących <4 kg.
  • Cukrzyca - zwiększa ryzyko o x2-4 (ze względu na zwiększone ryzyko makrosomii - rozkład masy ciała dziecka jest nieproporcjonalnie większy w jamie brzusznej w porównaniu z głową)
  • BMI matki > 30
  • Indukcja porodu
  • Przedłużony 1. etap porodu
  • Wtórne zatrzymanie (gdy postęp porodu jest początkowo dobry, a następnie zatrzymuje się, zwykle z powodu nieprawidłowego ułożenia dziecka).
  • Przedłużony drugi etap porodu (czas przy pełnym rozwarciu i parciu)
  • Wspomaganie porodu oksytocyną
  • Wspomagany poród pochwowy (np. kleszcze lub ventouse)

Cechy kliniczne

Dystocja barkowa jest definiowane przez opóźnienie w porodzie barków po główce podczas porodu pochwowego z następnym skurczem po zastosowaniu normalnej trakcji.

Podczas badania mogą wystąpić objawy ułatwiające rozpoznanie:

  • Trudności w urodzeniu główki lub podbródka płodu.
  • Brak restytucji - płód pozostaje w pozycji potyliczno-przedniej po porodzie przez wyprost i dlatego nie "odwraca się na bok".
  • 'Żółwia szyjaoznaka - głowa płodu cofa się lekko do miednicy, tak że szyja nie jest już widoczna, podobnie jak żółw chowający się do swojej skorupy.

Zarządzanie

PAMIĘTAJ - Przy odpowiednim zarządzaniu ryzyko stały Uszkodzenie splotu ramiennego można prawie wyeliminować.

Bezpośrednie kroki w leczeniu dystocji barkowej obejmują:

  • Wezwanie pomocy Dystocja barkowa jest położniczym stanem nagłym (konieczna będzie obecność starszego położnika, starszej położnej i pediatry).
  • Poradzić matce, aby przestać naciskać - może to pogorszyć impakt.
  • Unikanie trakcji w dół na główce płodu (zwiększa ryzyko uszkodzenia splotu ramiennego) - stosować tylko "rutynowo" osiowy trakcji (tj. utrzymywać główkę w jednej linii z kręgosłupem dziecka) i nie stosować ucisku dna macicy (zwiększa ryzyko pęknięcia macicy).
  • Rozważyć nacięcie krocza - Nie zlikwiduje to przeszkód, ale może ułatwić dostęp do manewrów.

Manewry pierwszej linii

  • Manewr McRobertsa - hiperfleksja bioder matki (kolana do klatki piersiowej) i powiedz pacjentce, aby przestała przeć. Powoduje to poszerzenie ujścia miednicy poprzez spłaszczenie wyrostka krzyżowego i zwiększenie kąta lędźwiowo-krzyżowego. Ten pojedynczy manewr ma wskaźnik powodzenia około 90% i jest jeszcze wyższy w połączeniu z "ciśnieniem nadłonowym" (patrz poniżej).
  • Ciśnienie nadłonowe jest stosowany w sposób ciągły lub kołyszący w celu wywarcia nacisku z tyłu przedni bark, aby oderwać go od spojenia łonowego.
Ryc. 2 - Manewr McRobertsa - nadmierne zgięcie nóg w celu zwiększenia średnicy AP miednicy.

Ryc. 2 - Manewr McRobertsa - nadmierne zgięcie nóg w celu zwiększenia średnicy AP miednicy.

Manewry drugiej linii ("wewnętrzne")

  • Ramię tylne - włożyć rękę z tyłu do zagłębienia krzyżowego i chwycić tylne ramię w celu dostarczenia.
  • Rotacja wewnętrzna ("manewr korkociągu") - Naciskaj jednocześnie przed jednym ramieniem i za drugim, aby przesunąć dziecko o 180 stopni lub do pozycji ukośnej.

Jeśli powyższe manewry nie powiodą się, przetocz pacjenta na czworaki. i powtórz (może to poszerzyć ujście miednicy, ponieważ nogi są odwodzone i zginane).

Dalsze manewry

Są one rozważane tylko wtedy, gdy powyższe środki okazały się nieskuteczne i są bardzo rzadko stosowane w Wielkiej Brytanii:

  • Cleidotomia - złamanie obojczyka płodu.
  • Symfizjotomia - przecięcie spojenia łonowego.
  • Zavenelli - powrót główki płodu do miednicy w celu urodzenia dziecka przez cesarskie cięcie.

Po dostawie

Po urodzeniu płodu zaleca się aktywne prowadzenie 3. fazy porodu (ze względu na zwiększone ryzyko PPH). A Badanie PR należy wykonać, aby wykluczyć rozdarcie 3. stopnia.

Dystocja barkowa może być traumatycznym przeżyciem, szczególnie jeśli kobieta nie została poddana znieczuleniu regionalnemu. Podsumowanie matkę i partnera(-ów) porodowego(-ych) oraz poinformować ich o ryzyku nawrotu przy każdym kolejnym porodzie.

Rozważmy recenzja fizjoterapeuty przed wypisem, ponieważ kobiety są narażone na zwiększone ryzyko osłabienia dna miednicy/3rd stopnia, ból mięśniowo-szkieletowy i tymczasowe uszkodzenie nerwów.

Dodatkowo przegląd pediatryczny przed wypisem ze szpitala w celu oceny pod kątem uszkodzenia splotu ramiennego, złamania kości ramiennej lub niedotlenienia mózgu.

Powikłania

Powikłania dystocji barkowej można podzielić na matczyne i płodowe:

  • Macierzyński - Rozdarcie 3. lub 4. stopnia (3-4%), krwotok poporodowy (11%).
  • Płód - złamanie kości ramiennej lub obojczyka, uszkodzenie splotu ramiennego (2-16%), niedotlenienie mózgu.

Podsumowanie

  • Dystocja barkowa jest nagłe przypadki położnicze które mogą prowadzić do trwałych obrażeń u dziecka.
  • Zwykle jest to nieprzewidywalne, ale istnieją czynniki ryzyka które sprawiają, że jest to bardziej prawdopodobne, zwłaszcza po urodzeniu poprzedniego dziecka z dystocją barkową i cukrzycą.
  • Szybkie zarządzanie w zespół multidyscyplinarny doprowadzi do najlepszych wyników, a trening umiejętności jest niezbędny.
  • Większość dystocji barkowych jest wywoływana przez Manewr McRobertsa.
pl_PLPolish