Trichomonas Vaginalis

Rzęsistkowica to uleczalna infekcja przenoszona drogą płciową (STI) wywoływana przez pierwotniaka Trichomonas vaginalis (TV).

W tym artykule omówimy patofizjologię i cechy kliniczne typowego zakażenia Trichomonas vaginalis, aktualne badania, metody leczenia i wpływ zakażenia na ciążę.

Patofizjologia

Trichomonas vaginalis jest przenoszony przez pochwowy stosunek płciowy bez zabezpieczenia - Nie jest przenoszona przez seks oralny lub analny. Chociaż jest to rzadkie, możliwe jest również pionowe przeniesienie choroby przez zakażoną matkę na noworodka podczas porodu.

Trichomonas vaginalis jest beztlenowym pierwotniakiem wiciowym, który może atakować żeńską cewkę moczową, pochwę i gruczoły okołocewkowe oraz męską cewkę moczową i napletek. Infekcja cewki moczowej występuje w prawie wszystkich przypadkach, a u kobiet często występuje w więcej niż jednym miejscu.

TV replikuje się poprzez rozszczepienie binarne, niszcząc komórki nabłonka poprzez bezpośredni kontakt z komórkami i uwalnianie cytotoksyn. Wiąże również białka osocza gospodarza, zapobiegając rozpoznaniu przez szlak dopełniacza. Uważa się, że to zniszczenie może również prowadzić do zwiększonego ryzyka zarażenia wirusem HIV.

Czynniki ryzyka

Poniżej wymieniono czynniki ryzyka związane z rzęsistkowicą, z których większość jest wspólna dla innych infekcji przenoszonych drogą płciową:

• Wielu partnerów seksualnych
• Stosunek seksualny bez zabezpieczenia
• Historia innych infekcji przenoszonych drogą płciową
• Starsze kobiety są bardziej narażone na telewizję

Cechy kliniczne

Wiele przypadków zakażenia wirusem TV przebiega bezobjawowo, zwłaszcza u mężczyzn, którzy często zgłaszają się jako partner zakażonej kobiety. W przypadku wystąpienia objawów, oznaki i objawy zwykle rozwijają się w ciągu 28 dni od zakażenia.

Kobieta:

Objawy:

• Nieprzyjemny zapach z pochwy
• Nieprawidłowa wydzielina z pochwy - gęsta/cienka/brudna i żółto-zielona
• Swędzenie lub bolesność sromu
• Dyspareunia
• Dysuria

Znaki:

• Nieprawidłowa wydzielina z pochwy - gęsta/cienka/brudna i żółto-zielona
• Zapalenie sromu
• Zapalenie pochwy
• Truskawkowa szyjka macicy - wygląd punktowy i brodawkowaty

Mężczyzna:

Objawy:

• Wydzielina z cewki moczowej
• Dysuria
• Częstotliwość oddawania moczu
• Ból lub swędzenie wokół napletka

Znaki:

• Wydzielina z cewki moczowej
• Balanoposthitis - zapalenie żołędzi prącia (rzadko)

Dochodzenia

Autor: Dr Graham Beards - Praca własna, CC BY-SA 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10919334

Rysunek 1. Mikroskopia Trichomonas vaginalis.

Podobnie jak w przypadku wszystkich infekcji przenoszonych drogą płciową, w celu określenia prawdopodobieństwa lub ciężkości zakażenia konieczny jest dokładny wywiad i badanie. Jeśli podejrzewa się zakażenie TV, pobierane są próbki do hodowli i ustalana jest wrażliwość lub, jeśli w specjalistycznym ośrodku, mikroskopia na miejscu może ujawnić TV.

• Kobieta:
  • Wysoki wymaz z pochwy jest pobierany z tylnego sklepienia pochwy podczas badania lub
  • Samodzielny wymaz z pochwy
• Mężczyźni:
  • Wymaz z cewki moczowej lub
  • Pierwsza próbka moczu

Jeśli pacjent uzyska pozytywny wynik testu na obecność rzęsistkowicy, wymagane jest ustalenie kontaktów zakaźnych.

Ważne jest przeprowadzenie pełnego badania przesiewowego STI pod kątem współistniejących infekcji. Krew może być również wymagana, jeśli występują ogólnoustrojowe cechy infekcji.

Zarządzanie

Rzęsistkowicę można skutecznie leczyć antybiotykami przeciwpierwotniakowymi. Aktualne wytyczne dla mężczyzn i kobiet niebędących w ciąży i niekarmiących piersią:

• Metronidazol 2 g doustnie w pojedynczej dawce lub
• Metronidazol 400-500 mg dwa razy dziennie przez 5-7 dni

Alternatywy dla zalecanych systemów:

• Tinidazol 2 g doustnie w pojedynczej dawce

Obecny partner (partnerzy) pacjenta i wszyscy partnerzy seksualni z ostatnich czterech tygodni również powinni zostać poddani testom i leczeniu.

Pacjentom należy zalecić powstrzymanie się od stosunków seksualnych podczas leczenia lub co najmniej tydzień po podaniu pojedynczej dawki. Test wyleczenia nie jest konieczny, chyba że pacjent nie reaguje na leczenie lub doszło do ponownego zakażenia.

Szczegółowe informacje można znaleźć w Krajowe wytyczne Wielkiej Brytanii dotyczące postępowania z Trichomonas vaginalis.